4. Udaljenost do najbližih zvijezda - metoda paralakse (1-50 pc)Najveće udaljenosti koje se još uvijek mogu određivati izravnim geometrijskim metodama su one do bližih zvijezda. Takve zvijezde se tokom godine, usljed gibanja Zemlje oko Sunca, prividno pomiču po nebeskom svodu tj. relativno obzirom na udaljene zvijezde. Mjereći te pomake, tj. tzv. kut paralakse može se (vidi sliku) odrediti udaljenost do zvijezde.
Prvo takvo mjerenje izveo je 1838. godine njemački astronom i matematičar Friedrich Wilhelm Bessel (1784-1846) odredivši da je udaljenost zvijezde 61 Labuda oko šest svjetlosnih godina (pogriješio je svega šest posto). Tada je postalo jasno da je svemir mnogo veći nego što se prije mislilo.
Što su zvijezde udaljenije to je njihova paralaksa manja i teže ju je odrediti. Najudaljenije zvijezde čiju je udaljenost bilo moguće izmjeriti ovom metodom su zvijezde u otvorenoj zvjezdanoj nakupini Hijade u sazvježđu Bika s udaljenošću od 46 parseka.
Parsek (pc) je osnovna jedinica za mjerenje udaljenosti u svemiru koja u posljednje vrijeme potiskuje iz upotrebe svjetlosnu godinu. (1 pc = 3.26 svjetlosnih godina). Jedan parsek je definiran kao udaljenost na kojoj bi zvijezda imala paralaksu od jedne lučne sekunde. To je, dakle, udaljenost s koje se polumjer zemljine orbite vidi pod kutem od jedne sekunde.
|