Otkriće antičestica

Engleski fizikalni teoretičar i matematičar Paul A. M. Dirac (1902-1985), jedan od najvećih fizikalnih umova svih vremena, sjedinio je 1928. teoriju relativnosti i kvantnu mehaniku postavivši relativističku valnu jednadžbu elektrona odakle je izlazio i spin (moment impulsa) te čestice i fina struktura spektralnih linija vodikovog atoma. Ta teorija predvidjela je postojanje pozitrona (pozitivno nabijeni elektron) i tvorbu parova čestica i antičestica. Dirac je dokazao da za svaku vrstu čestica mora postojati i njezina "slika u zrcalu" - antičestica.

Eksperimentalna potvrda Diracove jednadžbe došla je 1932. godine kada je Anderson pomoću magličaste komore našao pozitrone u kozmičkim zrakama. Nešto kasnije, Blackett i Occhialini otkrili su tvorbu elektron-pozitron parova pomoću gama zraka. Ako mogu postojati pozitroni, mogu postojati i sve druge antičestice, odnosno antimaterija u Svemiru. Tako je Dirac 1933. godine dobio, zajedno sa E. Schrödingerom, Nobelovu nagradu za fiziku, "za otkriće novih oblika atomske teorije".

Uvod

Razlika između čestica i antičestica

Home || Svemirski orijentiri | Povijest svemira | Antimaterija | Crne rupe | Pitanja | Sitemap

Send feedback to this page to: kkumer@phy.hr	Last update: 2003-06-08